Dalam bahasa-bahasa yang mempunyai amat sedikit fleksi seperti dalam bahasa Inggeris dan bahasa Cina, kata dasar biasa tidak berbeza daripada bentuk "biasa" perkataannya (lema, kutipan atau bentuk kamus). Bagaimanapun, bagi bahasa-bahasa yang lain, kata dasar jarang atau tidak pernah wujud secara sendirian. Misalnya, kata dasar kerja Inggeris, run, tidak dapat dibezakan daripada bentuk kala kini (kecuali dalam bentuk mufrad diri ketiga). Bagaimanapun, kata dasar kerja Sepanyol yang sepadan, corr-, tidak pernah wujud sedemikian kerana ia dikutip dengan fleksi infinitif (correr) dan selalu wujud dalam pertuturan sebenar sebagai bentuk berkonjugat atau bukan finitum (infinitif atau partisip). Morfem seperti corr- Sepanyol yang tidak wujud dengan cara tersebut biasanya dirujuk sebagai "morfem terikat".

Kata dasar ialah sebahagian perkataan yang tidak pernah berubah, walau jika dijangkiti secara morfologi, manakala lema ialah bentuk akar kata kerja, misalnya untuk perkataan Inggeris, "produced", lemanya ialah "produce". Bagaimanapun, kata dasarnya ialah "produc" kerana adanya perkataan seperti production. [3]